Ik kan er kort over zijn. Ons huis was vroeger geen huis van blootlopers. Dat deed je niet. Als de VPRO een blote borst liet zien verwisselde de tv heel snel van kanaal. (Ja dat was toen wat, ik ben al héél oud.) Of dat iets slechts is, weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat mijn eerste keer er geen doorslaggevend succes door werd.
Laten we eerlijk zijn. Het is best spannend, de eerste keer naakt voor een ander staan. Je bent opgewonden en verhit. Onzeker over je lichaam. Zit er niet teveel? Zit er niet te weinig? Je weet ook dat zwaar zwetende mensen niet echt superaantrekkelijk zijn. Je kiest er zelf voor, maar met een beetje spijt in je hart.
Waarschuwing: naakt en grof taalgebruik
Voor jullie verder lezen moet ik even een waarschuwing geven. Om dit allemaal waarheidsgetrouw te kunnen vertellen moet ik grove taal gebruiken. Én bloot zijn.
Mijn eerste bezoek aan een sauna kan ik tamelijk dramatisch noemen. En wie me kent weet het, ik maak nérgens drama van. In de kleedkamer dankte ik god op mijn nog niet ontblote knieën. Geen mensen! Dus redelijk rustig zakte ook het laatste kledingstuk. Spiernaakt controleerde ik nog even in de spiegel of mijn haar goed zat. Toen nog wel.
Naar binnen
Doodzenuwachtig schuifelde ik voetje voor voetje over de gladde, natte tegels richting zweethok. Een ongelakt grenen hok, met een ongelakte grenen deur en een ongelakt grenen handvat. Aarzelend deed ik de deur wijdopen om mijn ogen aan het schemerlicht te wennen. Tot mijn afgrijzen zag ik mijn grootste vrees… bomvol! Twijfelend bleef ik op de drempel staan. Fout…
Ik had de deur losgelaten en niet gezien dat daar een dranger op zat. Ik was nog aan het beslissen of ik naar binnen zou gaan.
Ik zag alle ogen ongeïnteresseerd in mijn richting kijken…
Ik was me volkomen bewust van mijn naaktheid…
En toen…
toen sloeg die deur met een kláp tegen mijn achterkant!!!..
Van schrik nam ik een gigantische sprong naar binnen. Armen gespreid omhoog. Benen gespreid op de grond. Klokkenspel klaar om te luiden. Uit mijn keel een mannelijk hoge krijs: “Oeh, godverredomme!!!”
Zo onopvallend als ik binnen had wíllen komen, zo ontzéttend aanwezig was ik nu. Alle ogen op mij. Geïrriteerd omdat ik de vredige rust zo bruut verstoorde. In paniek keek ik om me heen en zag op de bovenst bank een vrij plekje. Fout…
Ik ben heet
Inmiddels weet ik het. Het bovenste bankje is voor gevorderden. Niet voor nerveuze beginnelingen. Het is daar moordend heet. Daar kwam ik al snel achter. Maar ik hield vol. Ondanks de hitte hield ik vol. Gód, wat hield ik vol. Tot ik het echt niet meer volhield. Ik raakte lichtelijk in paniek. Begon half te hyperventileren. Ik kon nog maar 1 ding denken: “Ik moet hier uit!!!”
Hoe lang ik binnen ben geweest weet ik niet. In de haast had ik geen zandlopertje voor de tijd omgedraaid. Ik besloot accuut te vertrekken en stond op.
Of liever, ik wílde opstaan. Ik was even vergeten dat ik op de bovenste bank zat en dat het plafond 30 centimeter boven mijn hoofd hing. Ik stootte met zo’n vaart mijn hersens dat ik maar 1 ding kon roepen: “Au, kút!!!”
Daarna met een noodgang over hoofden en ledematen naar buiten gevlucht. Die mensen in ontsteltenis achterlatend. Ik hoorde ze bijna denken: “Het léék zo’n nette jongen…”
Afkoelen 1
Degene die de sauna heeft uitgevonden is sadist. Ik weet het zeker. Die heeft namelijk een diepvriesbad van net boven 0 graden bedacht. Om af te koelen. Braaf als ik ben deed ik dat natuurlijk. Enerzijds om weg te komen, anderzijds om mijn naaktheid te verbergen onder water. Trouwens, hoe erg kon het zijn?
Heel, heel, héél erg! Ik sprong en kreeg spontaan een kramp om m’n hart. Ik schrik nooit heel erg zacht maar nu leek ik een varken op de slachtbank. Hijgend, zuchtend, gillend en spartelend probeerde ik eruit te komen. Ik heb de grond nooit geraakt. Dus tot aan de dag van vandaag weet ik niet of ik had kunnen staan. En ik weet zeker dat ik dat ook nóóít uit ga vinden.
Afkoelen 2
Ik ben een echte doorzetter dus natuurlijk ben ik voor de tweede keer het zweethok ingegaan. Nu rustiger en wat meer voorbereid. Maar, je moet de regels wel volgen dus daarna moet je afkoelen. Er was blijkbaar een tweede optie.
Er was een binnentuin. Vanuit de relaxruimte met etherische oliën keken daar 20 ligbedden op uit. In de binnentuin lag sneeuw. Daar kon je rustig in je blootje lopen en op een wat meer menswaardige manier afkoelen. Ik was intussen redelijk gewend aan het bloot zijn. Wat kon het mij schelen dat 20 mensen me bekeken vanachter een enorme glazen pui.
Voetjes van de vloer
De sneeuw had een bevroren toplaagje en dat heeft een vreemde eigenschap. Als je daar met hete saunavoeten op loopt, dan smelt dat laagje. Het onderlaagje is zó koud, dat het gesmolten laagje weer bevriest. Weet je wat je dan krijgt? Een mini-ijsbaantje.
Daar liep ik. Best wel oké met mezelf. Rustig en ontspannen voor 20 toeschouwers. Mijn pas hield het midden tussen statig en licht flanerend.
Tot allebei m’n benen tegelijk met een noodgang onder me uitschoten. Ik vloog onhoog met gestrekte benen. Hing een fractie van een seconde stil in de lucht… en knalde met een onaardse smak recht op mijn naakte stuitbeen!
Wat ik toen zei zal ik nu niet herhalen omdat die 20 mensen me toch niet hoorden achter het glas. Maar, als echte heer schaam ik me nog steeds.
Niet eerlijk
Het is eigenlijk niet eerlijk. Ik weet zeker dat de meeste van jullie bij de titel ‘Mijn eerste keer’ aan iets heel anders dachten. Maar zo bloot geef ik mezelf niet. Mijn eerste houd ik voor mezelf. Voorlopig. Maar, om jullie een beetje tegemoet te komen…
Mijn eerste kus
Ik was 13 en had onaangeroerde lippen. Wat misschien niet eens zo vreemd is op die leeftijd. Maar mijn vriendje Marcel had de wildste verhalen en bovendien al 11 dagen een vaste vriendin. Dus hij kon het weten. Dat moest ik ook (vond hij).
Gelukkig had zijn vriendin een vriendin die mij wel leuk vond en bij ons op school zat. We spraken af om met z’n vieren naar school te fietsen. Onderweg moest ‘het’ gebeuren. De laatste 200 meter gingen langs een slootje met een strook gras ernaast. Marcel gaf het sein. We stopten…
Romantiek?
Marcel en zijn vriendin leken wel magneet en ijzer. Ze zaten meteen vacuum gezogen. Ik stond wat onwennig naast mijn Anja. We lachten wat verlegen. Ik pakte haar onder haar oksels. Zij legde haar armen om mijn nek, want ze was een kop groter.
Ze bukte zich…
Onze lippen gingen naar elkaar…
Raakten elkaar…
En toen kreeg ik een lap tóng naar binnen waar ik me een beroerte van schrok!
Ik weet niet of het kwam doordat het vroeg in de ochtend was. Dan word ik normaal al misselijk van mijn tandenborstel. Of doordat ik dacht haar havermout te proeven. Óf omdat haar tong zo gigantisch en slijmerig was. Of omdat dat ding ronddraaide als een op hol geslagen centrifuge. Maar ik werd een partij mísselijk!
Ik heb het ongeveer 10 tellen volgehouden. Toen duwde ik haar van me af en rende richting waterkant. Kotsend stond ik langs de oever. Ik heb mijn hele ontbijt van die ochtend en de helft van mijn avondeten in de sloot gespogen. Recht voor haar ogen! Tussen mij en Anja is het nooit iets geworden…