Ik heb bijna 6 maanden geen blach geschreven. Dat is ongeveer de draagtijd van een brulaap. Dus lang niets van me gehoord, maar geen angst. Ik was niet zwanger. Eigenlijk was er helemaal geen echte reden. Ik was gewoon te druk. Net als jullie allemaal waarschijnlijk.

Te druk zijn is gewoon niet fijn. Zelfs niet als je druk bent met leuke dingen, zoals in mijn geval. Je kijkt bijvoorbeeld niet meer uit naar feestjes. Sterker nog, hangen op de bank met een goede film klinkt veel lekkerder. Maar je gaat altijd, omdat dat zo hoort. En ach, als je er eenmaal bent ga je weer te keer als een brulaap tijdens de bevruchting.

Haast, haast, haast
Van te druk zijn ga je ook haasten. Thuis, maar ook op het werk. Op míjn werk hebben we te kampen met chronisch slecht werkende deurkrukken. Ik kom, zo snel als mijn korte beentjes me dragen kunnen, de lift uitrennen. Grijp de deurkruk, druk hem naar beneden en trek tegelijkertijd haastig de deur open. Alleen dacht de deur daar anders over. Die bleef net zo gesloten als de draaidop van een nieuw potje Hero jam.

Dat had ik in al mijn haast niet door. Dus ik knal er in volle vaart tegenaan als een vlieg tegen een voorruit. Dat komt hard aan hoor. Brandwerend glas… Maar is dat dan dom? Ik zeg dat het door haast komt!

Nou breekt m’n…
Feestjes, ‘s avonds na een werkdag geven ook extra druk. Snel wat eten. Snel douchen. Snel aankleden. Je vliegt door het huis alsof de duivel je op de hielen zit. Ik ook. Dus ik ren op mijn sokken van kamer naar kamer. Stoot ik toch ongenadig hard mijn grote teen tegen de drempel! Gebroken… Op 2 plaatsen.

Sommige mensen zeggen dat het kwam doordat de drempel te hoog is en mijn benen te kort. Anderen zeggen dat ik gewoon stom ben. Sorry, maar als ik dat hoor, dan breekt m’n klomp. Ik zeg dat het door de haast komt! Had ik maar klompen gedrágen.

Haastige spoed…
Druk zijn is echt de oorzaak van veel kwaads. Ik ging een paar maanden geleden even iets drinken met collega’s. Ik zette mijn brommer keurig op het kettingslot en neem een paar wijntjes. Ik dronk natuurlijk niet teveel want ik moest nog rijden. Bovendien moest ik op tijd naar huis, want er is altijd nóg iets te doen. Maar ik vergat de tijd een heel klein beetje. Omdat ik soms een beetje dom kan zijn.

Gelukkig kreeg ik een berichtje om me te herinneren. Ik zette meteen mijn halfvolle glas neer en snelde in volle draf naar mijn brommer. Ik start hem en wil wegrijden maar dat lukte niet door een drempel. Ik geef nog een keer gas en kom wéér niet vooruit door die hobbel. “Goddomme,” scheld ik nog in mezelf want dat kun je er echt niet bij hebben als je haast hebt. Ik kijk geïrriteerd naar mijn voorwiel maar zie tot mijn verbazing geen drempel. Dan moet hij dus voor mijn achterwiel zitten. Óók geen drempel! Verwonderd kijk ik daarom naar mijn achterwiel…

Ik zie een kettingslot…
He-le-maal om mijn achteras gedraaid…
Met geen 10 paarden meer los te krijgen…
Dus ook niet met die ene collega die er nog was. Hulpeloos heb ik naar huis gebeld of ik alsjeblieft opgehaald kon worden. Sommige mensen noemen het stom. Ik zeg dat het door de haast komt!

Rollen maar
Ik heb ook geleerd dat je geen dingen moet kopen als je haast hebt. Ik had het geluk in het centrum te werken voordat V&D failliet ging. Dat is hartstikke makkelijk als je in je pauze iets moet halen. Nu kún je natuurlijk op een roltrap stappen en op je tree blijven staan. Maar ik had maar een halfuurtje dus ik ren naar boven. Met losse handen.

Ik raak de leuning nooit aan want de meest smerige mensen houden zich daaraan vast. Mensen die hun handen niet wassen na hun plasje. Mensen die net klodders slijm tussen hun vingers geniest hebben. Mensen met wratten en etterende wonden. Mensen die in hun neus peuteren…

Ik ren zo soepel als een jonge hinde die trap op. Tot aan de op 2 na laatste tree. Die mis ik op de één of andere manier. Stort ik me daar toch met een kabaal die roltrap af! Ik kan je vertellen dat die metalen treden met die groefjes gruwelijk pijn doen. Nu ken ik geen pijn dus ik heb niet gehuild, maar toch!

Het is redelijk vernederend als je midden in de V&D onderaan een roltrap probeert niet te jammeren. Er zijn mensen die zeggen dat ik onhandig ben en dat het stom van me was. Maar ben ik dom omdat ik geen ziektes op wil lopen? Nee, ik zeg dat het door de haast komt!

Onthaast!
Dus mensen, luister naar mij en ga onthaasten. Neem de tijd voor ontspanning. Vind niet meer dat alles moet. Plan dingen beter. Probeer niet alles perfect te doen. Maar… daar moet je natuurlijk wél de tijd voor hebben!!!